โฮย่าเป็นลูกคนเดียวมาจนเมื่อเกือบ 5 ปีที่แล้ว ได้รับการสถาปนาเป็นลูกชายคนโตของบ้านเรียกกันติดปากว่า first born child หลายๆ คนเมื่อท้อง จะกังวลว่าน้องหมาจะอิจฉามั๊ยเมื่อมีน้อง จะเข้ากันได้มั๊ย อาจจะไม่กล้าให้น้องหมาใกล้ลูกสองขามาก โดยเฉพาะหมา 40 กิโลอย่างพี่โฮย่า แต่แบ๋มไม่เคยมีความกังวลนั้นเลยแม้แต่น้อย โฮย่าเป็นหมาที่อ่อนโยนมว๊ากกกก และเราได้สอนให้พี่โฮย่าเป็นหมาใจกว้าง ไม่หวงของเล่น ไม่หวงอาหาร ไม่หวงพ่อ หวงแม่ มีหมาหน้าตาแปลกๆ มาอยู่ในบ้านด้วยเสมอๆ เมื่อตอนที่เราทำงานกับองค์กรช่วยหมาหาบ้าน มากินข้าวด้วยกัน นอนเตียงเดียวกัน เราดึงของเล่น ดึงขนมออกจากปากพี่โฮได้ ไม่มีหืออือ เพราะในขณะเดียวกันเราให้ความมั่นใจว่ายังไงพี่โฮย่าก็ยังยืนหนึ่งเสมอ ข้าวยังได้กินเท่าเดิม ของเล่น ขนม ไม่มีขาด ความรักไม่ได้น้อยลง ดังนั้นพี่โฮย่าจะเป็นหมาโลกสวย...หมาก็เหมือนเด็กทุกตัวฝึกได้นะคะ
 
พี่โฮย่าอายุ 6 ขวบตอนที่มีลิงบรินทร์มาเพิ่มเป็นสมาชิกครอบครัว ลึกๆ ก็ดีใจว่าลูกลิงจะโตทันมีความทรงจำกับพี่ชายสี่ขาคนนี้ เย้ เราเลี้ยงมาพี่โฮย่าไม่เคยป่วย สุขภาพดีมาตลอดแต่ก็รู้ว่าบูลด้อกไม่ได้มีอายุขัย 20 ปี ตามสายพันธุ์อยู่แค่ 11-13 ปี (ปีนี้จะขึ้น 12 ขวบแหล่ว) ช่วงที่ลิงกลับบ้านมาอยู่ด้วยแรกๆ โฮย่าไม่ชินกับเสียงเด็กร้อง นางก็แอบเครียดนิดหน่อย มีโมเม้นปลีกวิเวก ไปหลบในห้องนอนคนเดียว เอาจริงๆตอนนั้นก็สงสารพี่โฮเหมือนกัน เพราะเราเลี้ยงลูกคนเดียว ไม่มีคนช่วยเลย ขนาดสามียังลางานไม่ได้เพราะเป็นหน่วยกู้ภัย ทำงานกะละ 24 ชั่วโมง

พี่โฮย่านอนบนเตียงกับเรามาทุกคืน หลังลิงเกิด...พี่โฮย่าก็ยังนอนกับเราทุกคืน เอาลิงใส่กระบะวางบนเตียง พี่โฮก็นอนปลายกระบะ จนแก่พี่โฮขึ้นเตียงไม่ไหวเลยไปนอนเตียงหมา แต่วันนี้เราซื้อเตียงใหม่สไตล์ญี่ปุ่น เตี้ยพอที่พี่โฮย่าจะปีนขึ้นแล้วจ้า

จะบอกว่าลิงน่าจะแพ้ขนหมาด้วยล่ะเพราะฟืดฟาดตลอด แต่เวลาไปเที่ยวแบบไม่มีหมานางจะหายใจคล่อง ไม่ได้ไปตรวจนะคะ เพราะไม่อยากคอนเฟิร์ม 5555 การตรวจภูมิแพ้เจ็บสำหรับลิง แล้วถ้าแพ้หมาจริงๆแล้วทำไง ก็ทนต่อไปไงลูกรัก แล้วแก้ยังไงเหรอ กินยาแก้แพ้สิคะ antihistamine หมอบอกกินได้เรื่อยๆ ไม่อันตราย ก็กินไปค่ะลูก หนูมาทีหลัง

การที่หมาตัวนึงจะเป็นพี่ชายที่แสนดีของน้องลิงต้องทำไรบ้างเหรอ อืมมม อดทนค่ะ ฮ๋าๆๆ โฮย่าได้คะแนนเต็มจนไม่รู้ว่านี่โฮย่าหรืออีเย็น ทั้งถีบ ทั้งจิก ทั้งหยิก พี่โฮย่าก็ยัง...นิ่งค่ะ ลิงนอนไร้ฤทธิ์อยู่ได้ไม่นาน อายุ 4-5 เดือนลิงก็เริ่มปีนขึ้นตัวพี่โฮ เอามือบิดหูบ้าง ขยำหน้าย่นๆ ของพี่โฮบ้าง ตามประสาเด็กที่ยังไม่รู้ถึงแรงตัวเองหรือผลของการหยิก ตี ถ้าแม่เห็นแม่ก็ดุพี่โฮย่าบ้าง ย้ำว่าดุพี่โฮ ว่าให้เห่า ให้เดินหนี เพราะน้อง 5-6 เดือนดุไปก็ไม่รู้เรื่อง เราจะเป็นศรีทนได้ให้น้องเอานิ้วจิ้มตาเล่นไม่ได้นะลูกกกก
 

ตอนเด็กๆ เราคิดว่าบรินทร์น่าจะคิดว่าตัวเองเป็นหมาเหมือนพี่ชาย โดยที่พี่ชายก็คิดว่าเค้าเป็นคนเหมือนเราๆ โฮย่าตั้งท่าเล่นกับบรินทร์เหมือนเวลาหมาเล่นกัน โดดเฉียดน้องไปมา บางทีแม่ก็กลัวเหมือนกันว่าจะพลาดเหยียบน้อง เพราะปกติเหยียบเราเราก็หนักจะตาย บรินทร์เคยเอาหน้าจิ้มชามข้าวพี่โฮ และกินข้าวตัวเองแบบเอาหน้าจิ้มข้าวผัด เวลาสั่งพี่โฮนั่ง หรือกลิ้ง ก็จะได้ทั้งหมาทั้งลิงกลิ้งพร้อมกัน ไปไหนก็ไปด้วยกัน โชคดีที่อเมริกามีที่ให้พาไปได้ทั้งคนและหมาพร้อมๆ กันหลายที่ สวนสาธารณะ สนามเด็กเล่นข้างนอก dog park ปีนเขา
ทำไมเราถึงอยากให้ลูกลิงโตกับพี่โฮ... เพราะอยากให้ลิงมีจิตใจอ่อนโยนต่อสัตว์ รู้จักการแบ่งปัน ไม่กลัวสัตว์ใหญ่ อยู่ร่วมกับส่ิงมีชีวิตที่แตกต่างจากตัวเอง รู้จักการรอคอย รับผิดชอบพาพี่เดินออกกำลังกาย ให้อาหาร (บรินทร์กลายเป็นเด็กกินข้าวหมา และชอบให้อาหารสัตว์มว๊ากกกก) การมีหมาทำให้เราได้ออกไปทำกิจกรรมข้างนอกมากขึ้นด้วยเพราะในทุกๆวันเราจะต้องจูงลูกหมา แบกลูกลิงออกไปเดิน แต่เหนือสิ่งอื่นใด เราอยากให้ลูกลิงรู้จักพี่โฮย่า โตทันจำพี่โฮย่าได้ because Hoya is really the greatest dog