7 ขวบแล้วนะลูกสาว 

 

ปีนี้อาโยได้โปรโมทเป็นประธาน Hoya Barkery หลังจากที่ Hoya ไปวิ่งเล่นบนดาวหมาในเดือนมิถุนายนที่ผ่านมา ตั้งแต่อาโยย้ายจากเชียงรายมาเข้าบ้านทรายทองในเมืองกรุง ชีวิตก็ดีขึ้นเป็นลำดับ วัดได้จากบั้นท้ายที่กว้างออกเรื่อยๆ แต่ตราบใดที่โฮย่ายังหายใจ นางก็ยังเป็นได้แค่ชนชั้นสอง ยิ่งปีนี้เป็นปีที่โฮย่าแก่...มากกกก ทำให้ attention ทั้งหมดของแม่ไปอยู่ที่โฮย่าตลอดครึ่งปีแรก พยุงนางกินข้าว พยุงไปฉี่ไปอึ วันละหลายๆรอบทั้งกลางวันกลางคืน จนแม่เป็นซอมบี้ ร่างก็พังกระจาย ส่วนอาโยได้กินเมื่อโฮย่าได้กิน ได้ออกข้างนอกเมื่อโฮย่าได้ออกข้างนอก เป็นหมาไม่ค่อยมีตัวตน

 

จนวันนึงที่โฮย่าจากไป เราได้มีเวลามาแลดูตัวเอง แลดูลูกลิงและลูกสาวบ้าง เอาอาโยไปหาหมอฉีดวัคซีนประจำปี ผลตรวจเลือดไม่มีปัญหา แต่น้ำหนักลูกสาวนั้น...กระฉูด ปาเข้าไป 38 กิโล (ตอนเดินทางเข้ากรุง คุณหมอที่เชียงรายแจ้งมาว่าน้องหนัก 28 กิโลค่ะ) โอ้ว พระเจ้าจอร์จ 10 กิโลที่ขึ้นมานั้น ไม่อยู่บนใบหน้าเลย ลงไปอยู่บั้นทั้ายหล่อนเต็มๆ เวลาที่เราไม่ได้เอาใจใส่ เรามักจะให้อาหารและขนมทำหน้าที่แทนเวลาที่เราไม่มีให้เค้า อะไรที่โฮย่าไม่กินก็เสร็จอาโย เราไม่ได้พาอาโยออกไปเดินออกกำลังกายเลย และอาโยก็เป็นหมาขี้เกียจ (มากกกก) อยู่แล้ว ตอนตรวจครั้งใหญ่ ทำ echocardiogram, x-ray, ultrasound อาโยต้องโกนขนที่พุง ทำให้เห็นพุงสามชั้นภายใต้ขนปุกปุย หยึ๋ยยย น่าเกลียดมากเลยลูกกกก เราขายขนมหมาเพื่อสุขภาพ เราจะมีพรีเซนเตอร์ทรงนี้ไม่ได้ แต่ถึงอย่างนั้น หมอบอกว่าร่างกายภายในดีมากทุกอย่าง ซึ่งก็ทำให้เราโล่งใจหน่อย เพราะเราไม่ได้เลี้ยงเค้าแต่เด็ก ไม่รู้ว่าชีวิต 4 ปีก่อนเข้ากรุงเจออะไรบ้าง แล้วก็เคยโดนวางยาเบื่อมาจนเกือบตาย ตับวาย ม้ามโต พยาธิเม็ดเลือด โชคดีว่าไม่ได้มีผลระยะยาว

เราเริ่มปฏิบัติการลดหุ่นอาโยด้วยการลดอาหาร งดขนม พาเดินทุกวัน ทำไปสองเดือน ลดมา 2 กิโล เหนื่อยทั้งคนทั้งหมา ต่อมาไม่นาน เราถ่ายคลิปทำอาหารโดยใช้สินค้า Hoya Barkery เป็นส่วนประกอบ ถ่ายทั้งหมด 10 คลิป ใช้เวลา 2 วัน และต้องมีหมากินโชว์ จริงๆก็เอาหมามาหลายตัวนะ แต่หมาตัวเล็กตัวน้อยมีความชักช้า เลือกมาก ดมๆเลียๆ กินหน่อยๆ แต่ไม่หมด แล้วก็มีอาโยกับปุ๊กปิ๊ก (ฮัสกี้) นั่งรอสำเร็จโทษทุกเมนู ตั้งแต่ 8 โมงเช้าถึง 5 ทุ่ม คิดว่าวันนั้นอาโยน่าจะนำ้หนักขึ้น 5 กิโล ตอนนี้เลยยังเป็นทรงลูกแพร์อยู่ บานปลายไปเลยลูกกกก

ตอนโฮย่าแก่ นั่งรถนานไม่ไหว ไม่ได้ไปเที่ยวไหนเลย ถ้าโฮย่าไม่ได้ไป อาโยอย่าหวังว่าจะมีสิทธิ์ ปีนี้เนื่องจากได้รับการโปรโมทเป็นชนชั้นหนึ่งแล้ว เราเลยได้พาอาโยไปเที่ยว (ซะที) สิ่งที่อยากรู้มานานคือ อาโยชอบว่ายน้ำมั๊ยนะ นางมาจากดอยใน อ. เทิง จ.เชียงราย ไม่น่าจะเคยเจอน้ำ แต่สายพันธุ์โกลเด้นชอบน้ำนี่ เคยคิดว่าจะพาไปว่ายน้ำสระแถวบ้าน แต่ไปถามแล้ว คิดตามน้ำหนัก อาโยชั่วโมงละ 1600 บาท ...ขอหยุดหายใจแผล่บ... เราเลยคิดว่าไปลองน้ำธรรมชาติก่อนดีกว่า นางน่าจะคุ้นชินได้ง่ายกว่าน้ำสระ พานางไปเขาใหญ่ พักรีสอร์ทติดน้ำ ยืมชูชีพหมามาเสร็จสรรพ วันแรกใส่ชูชีพ แทบไม่ยอมลุกเลย ทำตัวหนักกองกับพื้น แม่ต้องลงไปรอในนำ้แล้วดึงสายจูงนางให้ตัวลงมา ถามว่าว่ายน้ำได้มั๊ย อาโยว่ายได้ ไม่มีปัญหา แต่แม่ผลักก้นออกจากฝั่ง นางก็ว่ายวนกลับทันทีตลอด แม่ผลักก้น อาโยว่ายวนเป็นวงเล็กๆ แม่ผลักก้นออก อาโยว่ายวนกลับ ได้ประมาณ 5 นาทีก็ปีนขึ้นฝั่ง เดินหนีละ ลงน้ำ 5 นาที อาบน้ำเป่าขน 1 ชั่วโมง เหนื่อยกว่าหมาก็แม่มันนี่แหละ วันที่สอง ลองใหม่ เหมือนเดิมจ้ะ วันนี้เกาะไหล่แม่ในน้ำ แม่เกือบจมน้ำตาย แต่ตายไม่ได้ ต้องเอานางขึ้นมาเป่าขนใหม่อีก 1 ชั่วโมง ...mission failed

แต่เราจะถอดใจหลังจากทริปเดียวไม่ได้ ครั้งที่สอง เราพาอาโยไปหัวหิน เผื่อชอบน้ำทะเล ชอบหาดทราย ชอบคลื่น อาจจะปลุกความเป็นหมาร่าเริงในร่างหมาอ้วนได้บ้าง ไปเลย นอนโรงแรมหรู หาดเงียบสงบ วันแรกเจอพี่ม้า ก็ชิวๆ เหยียบทรายปั้ป วิ่งเหมือนเวลาเจอสนามหญ้าใหม่ เป็นเวลา 30 วินาทีก่อนนอนกลิ้งเกลือกให้ทราบเข้าทุกซอกมุม แม่หยุดหายใจเฮือกนึง แล้วชักชวนนางลงทะเลกัน อาโยเดินไปอย่างลังเลตอนน้ำลง พอคลื่นซัดมาก็หนีกระเจิง วิ่งไปเอาตูดจุ่มน้ำนอนนิ่งๆ อยู่ตรงแอ่งน้ำขัง เป็นอันจบกายบริหาร 30 วินาที กลับไปเป่าขน 1 ชั่วโมง วันที่สอง เอาลิงไปวิ่งที่หาดด้วย อาโยตื่นเต้น 30 วินาทีแรกเหมือนเดิม ที่เหลือกลิ้งทรายเข้ารูหู รูจมูก รูก้น ให้แม่ขัดล้าง เหนื่อยว๊อย...

เราไม่รู้วันเกิดหรือแม้แต่อายุที่แท้จริงของอาโย แต่อาโยบินจากเชียงรายมาเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวเราในวันที่ 31 ตุลาคม 2020 และคุณหมอที่ดูแลบอกว่านางอายุประมาณ 4 ขวบ เราเลยถือเอาวันปล่อยผีนี่แหละเป็นวันเกิดนาง อยู่ด้วยกันมา 3 ปี ปีนี้ก็ 7 ขวบแล้ว แม่ก็ขอให้ลูกสาวมีสุขภาพแข็งแรง อยู่ด้วยกันไปนานๆ ครั้งนี้ไม่ได้สั่งเค้กวันเกิดให้เพราะลูกควรไดเอท แต่เราบริจาคเงินให้กลุ่มหาบ้านให้หมาในนามอาโยแทน เผื่อชาติหน้าจะได้ไม่ต้องนอนข้างถนนอีก แม้ว่าอาโยจะไม่ใช่โฮย่า แม้ว่าแดดดี้จะหาว่านางเป็นหมาน่าเบื่อ แม้ว่าจะนอนแกะกะขัดขวางการทำงานในออฟฟิศตลอดเวลา และแม้ว่านางจะอ้วนจนอยากปลดจากตำแหน่งพรีเซนเตอร์ขนมเพื่อสุขภาพ แต่นางก็ใจดีกับสรรพสัตว์ทุกตัวที่ Hoya Barkery โดนไก่แกล้ง โดนแมวตะปบ โดนห่านจิก แม้ว่านางจะตัวโตที่สุด แต่ยังคิดว่าเป็นเด็กตัวเล็กๆ ที่แค่ต้องการความรักจากทุกๆคนที่ได้พบเจอ ฉะนั้น ถ้าใครได้มีโอกาสเจอหนู ก็อย่าบู้บี้หนูเลยนะคะ