Hoya Barkery ครบสามขวบปี แต่ปีนี้โฮย่าไปวิ่งเล่นบนสวรรค์แล้ว ไม่มีวันไหนไม่คิดถึง ทุกวัน facebook คอยเตือนเราว่าวันนี้ในปีก่อนๆ เราทำอะไร มีน้อยวันมากที่จะไม่มีโพสต์รูปโฮย่า เราคิดว่าโฮย่าเป็นผลงานชิ้นโบว์แดงของเราในฐานะแม่หมา เค้ามีชีวิตที่มีความสุขในทุกๆ วัน สุขภาพดีมาตลอดจนแก่ จากไปอย่างไม่มีห่วง ไม่เจ็บไม่ปวด และอย่างยิ่งใหญ่ มีคนรำลึกถึงเค้าและความทรงจำดีๆที่โฮย่าเคยให้กับทุกคน 

 

วันนี้เราพูดได้อย่างเต็มปากว่า Hoya เป็นมากกว่าหมาตัวหนึ่ง Hoya เป็นแบรนด์ที่เป็นที่รู้จัก คนเชื่อถือ

 

ท้าวความ ปลายปีที่แล้ว เราได้มีโอกาสไปแสดงสินค้าในงาน Southeast Asia Pet Fair ที่มาจัดในเมืองไทยเป็นครั้งแรกหลังจากโควิดทำให้ไม่สามารถจัดงานในประเทศจีนได้ เมืองไทยเป็นตลาดสัตว์เลี้ยงที่ใหญ่อันดับสองในเอเชีย รองจากจีน ตอนไปเราแค่อยากไปลองดูว่ามีคนสนใจมากน้อยแค่ไหน มีคำถามอะไรบ้าง โดยไม่ได้คาดหวังอะไร ปรากฎว่ามีคนทำนัดมาคุยด้วยเยอะมาก ทั้งเกาหลี สิงคโปร์ ฟิลิปปินส์ และอื่นๆ บางเจ้าหาคน OEM (ซึ่งเราไม่รับนะเพื่อนๆ) บางเจ้าอยากได้จำนวนเยอะมากๆ ซึ่งเราก็ทำไม่ได้นะเพื่อนๆ (แล้วมาทำไมเนี่ย ฮ่าๆๆ) แต่ในหมู่คนมากหน้าหลายตานั้น มีเจ้านึงจากเกาหลี ทำการบ้านมาอย่างดี อ่าน blog เรื่อง Hoya มาพร้อม อินกับแบรนด์มาก ชอบใน message ที่ต้องการเสนอสินค้าที่ให้น้องหมาแก่ไปด้วยกัน (Let’s Grow Old Together) เพราะเจ้าของบริษัทเกาหลีนั้นก็เคยอยู่อเมริกาและเอาหมากลับเกาหลีด้วย อยู่กันจนแก่เช่นกัน ทีมนั้นตามมาดูที่โรงงานทันที อินกับพ่อไก่อีก จากอันยอง handshake แล้วแทบจะเชิญเข้าบ้านในวันนั้นเลย 

  

ปีนี้เราจึงเปิดศักราชมาด้วยความคิดว่าปีนี้เราอาจจะมีตัวตนเป็นเรื่องเป็นราวในเกาหลีและประเทศอื่นๆ เราหาข้อมูลเกี่ยวกับการทำเรื่องขอใบส่งออก (export permit) ทางเกาหลีก็ตามๆๆตลอด ตอนแรกทำเอง ทำไปได้ไม่นาน คิดว่าตาย กว่าจะได้ใบคงชาติหน้า เลยจ้างบริษัทมาช่วยดำเนินการซึ่งการติดต่อราชการ ยังไงๆก็ไม่ง่าย ไม่เร็ว เตรียมเอกสารเบิกบานมากมาย แต่สุดท้ายแล้วเราพบว่าการจะได้ใบส่งออกนั้น รายละเอียดจุกจิกเยอะมาก ซึ่งโรงงานเล็กๆ ที่มีกรรมวิธีการผลิตที่ง่ายๆ จะต้องลงทุนอีกมากมายมหาศาล เปลี่ยนอะไรหลายๆ อย่างที่จะทำให้เราต้องขยายกำลังการผลิตเพิ่มขึ้นเป็นร้อยๆ เท่าถึงจะคุ้มกับปริมาณเอกสารและการเปลี่ยนแปลงที่ต้องเกิดขึ้น ถามว่าทำได้มั๊ย มันก็ไม่ได้เป็นไปไม่ได้ แต่ถามว่าเราพร้อมที่จะ give up ความเป็นแบรนด์เล็กๆที่สื่อสารกับลูกค้าเอง ความเป็นสินค้า handcraft ที่จะกลายเป็นสินค้าโรงงานขนาดใหญ่ ออฟฟิศที่น้องหมาแมวจะเข้าไม่ได้แล้ว แง๊ ไม่พร้อมเลย 

เราเลยยุติการเดินเรื่องส่งออก บอกเลยตัดสินใจไม่ยาก Hoya Barkery ไม่ได้เกิดมาด้วยความต้องการจะโด่งดังหรือใหญ่โตใดๆ เราคิดว่าวันนี้เรามาไกลเกินที่คิดไว้แล้ว เราเคยบอกใครหลายๆ คนว่ายากที่สุดในชีวิตคือการหา passion ตัวเอง และทำสิ่งๆ นั้นให้เป็นสิ่งที่มีประโยชน์ต่อคนอื่นๆ ไม่ว่าสิ่งนั้นจะนำมาซึ่งเงินทองหรือไม่ แต่เราต้องสนุกกับมัน ทุกวันนี้เราโชคดีที่มีทุกสิ่ง และโชคดีที่สามีก็เป็นกำลังสำคัญของการเดินทางครั้งนี้ด้วย เพราะไม่ว่าเราจะทำอะไร จะดีแค่ไหน ทางมันไม่ได้เรียบเสมอไป เวลาเราเจอปัญหา ทางแยกหรือความไม่แน่ใจใดๆ การมีคนที่รับฟังเข้าใจและช่วยกันตัดสินใจเป็นสิ่งสำคัญ ทอมมี่เป็นคนเด็ดขาด มีความเป็นผู้นำสูง เป็นคนกล้าตัดสินใจ ไม่ว่าจะผิดหรือถูก บางทีเราไม่รู้ แต่ในฐานะผู้นำ เราต้องนำ ด้วยเหตุผลและไม่ปัดความรับผิดชอบ เราให้คนอื่นทำงานแทนเราได้แต่ความรับผิดชอบเป็นของเรา 

 

ปีที่แล้วเราเคยเล่าไว้ว่ามีแบรนด์ที่ขายสินค้าเหมือน Hoya เกิดใหม่เยอะแยะมากมาย ซึ่งตอนแรกก็หวั่นๆ ว่าจะกระทบเรามั๊ย มาวันนี้เราเชื่อว่าแบรนด์ใหม่พวกนั้นทำให้เรายิ่งแข็งแรงขึ้น ผู้บริโภครู้จักสินค้าลักษณะนี้เพิ่มขึ้น มีตัวเลือกของขนมหมาที่ทำจากธรรมชาติเพิ่มขึ้นด้วย และก็มีลูกค้าที่บอกว่าหมาเค้าแยกแบรนด์ได้ จะกินแต่โฮย่า ก็แอบดีใจ แต่หมานั้นไม่ใช่อาโย ฮ่าๆๆ อาโยกินไปเรื่อย ที่สำคัญการที่มีคู่แข่งทางธุรกิจมันเป็นแรงกดดันให้เราทำงานเร็วขึ้น เพราะที่ผ่านมาเราทำงานแบบไม่ค่อยมี deadline เรื่อยๆ มาเรียงๆ ตามอารมณ์ พอมีแบรนด์เพิ่มในตลาด เราต้องพัฒนาตัวเราให้ไปข้างหน้าอยู่เสมอ เราเป็นเด็กเรียน ไม่ได้ชอบเรียนหรอก แต่เวลาเรียนเรามีเป้าหมายชัดเจน คือการสอบให้ผ่าน เราไม่ชอบการย่ำอยู่กับที่ เวลาเราทำงานให้องค์กร ยิ่งใหญ่ยิ่งขยับยาก เราเลยรู้สึกว่ามันไม่ค่อยก้าวหน้า พอมาทำ Hoya เรารู้สึกดีที่คุมทิศทางบริษัทเองได้ ทุกปีเราจะต้องดีกว่าปีก่อน ไม่ว่าจะด้วยฐานลูกค้า จำนวนและคุณภาพสินค้า สนุกที่จะเรียนรู้ ฟัง feedback อ่านรีวิว ทุกคำติชม เราใส่ใจกับมันเสมอ เพราะนั่นคือเสียงของกลุ่มคนที่ไว้ใจซื้อสินค้าเราตั้งแต่แรก 

ปีนี้เรื่องตื่นเต้นที่สุดน่าจะเป็นการออกไลน์แมว...เหมี๊ยว และการมีแมวมาร่วมเตียงนอนอย่างไม่ตั้งใจ อ่านเรื่องอเล็กซ์ เรื่องไลน์แมวอยู่ในแผนมาสักพักนึงแล้วแต่ตลาดแมวยากกว่าตลาดหมา จากการไปส่องไอจีนั้น ไอจีหมาคนเปิดสาธารณะและเชิญชวนให้คนไลค์คน follow ตลอดในขณะที่ไอจีแมวหลายๆ อันปิดเป็น private เจ้าของอยากดูคนเดียว ที่เค้าเรียกว่า dog person กับ cat person น่ะ มันคงมีความแตกต่างกันจริงๆ น่ะแหละ  ผ่านมาประมาณครึ่งปีเราเริ่มมีสาวกแมวๆ ทั้งหลาย ยังไม่ได้เป็นที่รู้จักมากและยังเรียนรู้โลกของเหมียวอยู่ เค้าซับซ้อนกว่าโฮ่งๆ ที่เราคุ้นเคย แต่ก็เป็น challenge ให้เราเปิดมุมมอง ให้เราโตขึ้น

Pet Expo ปีนี้ โอ้โห โซ ปัง ยอดขายปังปุริเย่ ร่างชั้น ปังปิ๊นาด ใครที่ได้ไปงานที่ศูนย์สิริกิติ์จะเข้าใจ นี่มันงานแจกฟรีรึก็ไม่ใช่ แต่บูธข้างๆ มาบอกว่ามีคนแอบหยิบของที่อยู่ขอบๆ บูธแล้วเดินเนียนๆ ไปก็หลายคน ขี้เกียจต่อคิวจ่ายตังค์หรา... คนมาจากไหนกันพ่อแม่พี่น้อง แน่นขนัดตั้งแต่ 10 โมงวันพฤหัสถึง 2 ทุ่มวันอาทิตย์กันเลยทีเดียว แม่น่ะไม่มีที่ยืนในบูธ ต้องไปแอบสลบในบูธคนอื่น ใครตั้งใจมาหาแม่แล้วไม่เจอ ต้องขออภัยนะคะ แต่ถ้าอยากเม้าส์มอยอ่ะ มาที่ออฟฟิศได้นะ จะเลี้ยงข้าวด้วย งาน Pet Expo ไม่เหมาะกับการนัดพบปะสังสรรค์ จบงานไป 5 วันยังรู้สึกเหนื่อยอยู่ 

  

ปัญหาใหญ่สุดปีนี้เหรอ...เรื่องคนละมั๊ง ปีหน้าก็อาจจะเรื่องคน ปีต่อๆไปก็อาจจะเรื่องคน (ฮ่าๆๆ) เราออกมาทำ Hoya ส่วนหนึ่งเพราะเบื่อจะดีลกับมนุษย์ละเกิน คนเลี้ยงหมาหลายๆคนน่าจะเข้าใจ เรามาจากงานบริหารโรงพยาบาล(คน) วันๆ ประชุมเช้าประชุมบ่าย ดีลกับมนุษย์หลายร้อย รู้สึกเหนื่อย ...เริ่ม Hoya ได้ 10 เดือน ก็ลาออกมาทำเต็มตัว แค่กับสามีสองคน เจอกัน 24 ชั่วโมง แต่รู้สึกสบายใจ ไม่นานเราเริ่มมีพนักงาน ก็เริ่มมีปัญหา ฮ่าๆๆ ก็คนอ่ะนะ ทำไม่ได้ดั่งใจเรา 100% หรอก แต่ถ้าไม่เริ่มจ้างเราจะโตยังไง งานเราไม่มีอะไรยาก พูดปากเปียกปากแฉะ ขอแค่ใส่ใจ ทำงานให้เป็นระบบ ให้รอบคอบ ปัญหาส่วนใหญ่เกิดจากสิ่งเล็กๆ เรียกว่าเรื่องขี้หมา แต่ขี้หมาหลายๆ กองรวมกันมันก็กลายเป็นขี้ไดโนเสาร์ได้น่ะ จะให้พูดยังไง 

 

ปีนี้เปลี่ยนพนักงานหลายรอบหน่อย ตะกุกตะกักเล็กน้อย แต่เรารู้สึกว่าบางเหตุการณ์เกิดขึ้นเพื่อเปิดโอกาสให้เราเจอสิ่งที่ดีกว่า การหาคนที่เคมีเข้ากันนั้นเป็นเรื่องยาก ยิ่งในสิ่งแวดล้อมของออฟฟิศเล็กๆ ที่มีคนหลายระดับ เราอยากเป็นสถานที่ที่ให้โอกาสคนแสดงความสามารถ ให้สนุกกับงาน ให้รู้สึกว่าสิ่งเล็กๆทุกสิ่งที่ทำเป็นสิ่งสำคัญ ตั้งแต่การหั่นล้าง เปิดเตาอบ ตัดเล็บเท้าเป็ด แพคของใส่ถุง จนถึงติดสติ๊กเกอร์ ติดเบี้ยวมันก็อ่านเข้าใจ แต่จะดีแค่ไหนถ้าคนอ่านไม่ต้องเอียงหัว โว๊ะ it’s all in the details ทุกอย่างเกิดขึ้นจากความใส่ใจ ซึ่งเท่าที่สัมผัสมาสอนกันไม่ได้ เราอยากให้ทุกคนได้เติบโตในหน้าที่การงาน แต่ทุกคนก็ต้องมีความใฝ่รู้ ใส่ใจ และทำงานเป็นทีมได้ ไม่ทำผิดเรื่องเดิมๆ ซ้ำๆ หน้าที่เราคงทำได้แค่ส่งเสริมแต่ละคนใน capacity ของคนๆ นั้น แต่แล้วเราก็จบปีนี้ด้วยทีมที่แข็งแรงขึ้น ทีมที่เราคิดว่าเราพาไปต่อได้ ปีหน้าต้องดีกว่าปีนี้....

 

ขอบคุณทุกการสนับสนุนจากทุกๆ คนตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาค่ะ